Donderdag 16 en vrijdag 17 augustus 2018

Donderdag 16 augustus 2018 - einddoel
Figueras - Girona - 82 km
Helaas is het vandaag de laatste fietsdag van de route Eindhoven - Barcelona. We zijn gestart vanaf huis en naar Eindhoven via de knooppunten en LF-roilutes was al 140 km. De route van Girona naar Barcelona is geen prettige route om te fietsen en daarom beeindigen we de fietsroute in Girona. We hebben 2000 km gefietst met een gemiddelde van 74 km per dag.

We beginnen onze fietstocht vanaf ons hostel of is het onze kamer? Hoe het ook heet: we konden er slapen, toiletteren en douchen. Het was allemaal nieuw maar er was geen raam naar buiten. We hebben geslapen met de deur open. Die deur kwam op een gang en dat leverde toch wel wat frisse lucht op. De hele nacht de airco aan is ook niets!
Ook vandaag was het weer heerlijk om te vertrekken. We hebben eerst enkele foto's gemaakt van het museum van Salvador Dali. Wij zijn er gisteren niet in geweest, want we hadden geen kaartjes kunnen bemachtigen voor een tijdstip dat voor ons gunstig was.
Bij een bakker hebben we ons ontbijt genuttigd.

De route ging door Figueras en vervolgens door het industrieterrein. Ik was gisteren niet echt enthousiast van het fietsen in dit gedeelte van Spanje en dit leek even het vervolg.
Toen we eenmaal dit achter de rug hadden werd het allemaal als daarvoor. We kwamen weer door leuke plaatsjes.

We fietsten door een natuurgebied. Overigens was het daar aardig klimmen. Vervolgens kwamen we in een omgeving met mooie Spaanse vila's met prachtige tuinen. Een snelstromend riviertje maakte het geheel compleet.

Het klimmen bleef vandaag maar voorkomen. Als je een tijdje niet had geklommen en je moest dan weer klimmen dan voelde je dat echt wel.
Als je vlak rijdt dan heb je gauw wat kilometers maar als er klimwerk in zit dan gaat het uiterst langzaam.

We houden pauze in Pubol waar Salvador Dali een leuk kasteel voor zijn vrouw had aangeschaft. Niet verkeerd! Er zit nu een restaurant in met een Nederlandse kok met een leuk prijskaartje zegt men.

Na enige tijd gaat de route door Monnels. Een prachtig oud plaatsje met een kerk uit de 9e eeuw. Daarnaast zie je overal poortjes met prachtige gewelven en een sfeervol plein met terrasjes.

Vanmiddag reden we door een gebied met enorme veel parasoldennen. Prachtig van kleur! Ook zag ik een hop (vogel met kuifje).

Nu nog een beklimming!. Dit keer naar een hoogte van 360 meter. Ik weet wel de Mont Ventoux is hoger maar als je al heel wat hebt geklommen met bagage en je moet dat nog een keer doen maar dan in de middag met toch wel een aardig zonnetje dan moet je toch wel weer het knopje omzetten. Het is nu echt de laatste beklimming van de vakantie dus dat doen we dan toch even!

Tijdens het fietsen hadden we een weids uitzicht. Aan de ene kant zag je de Pyreneeën en aan de kant was zelfs de zee te zien.

Ik had gelezen als je eenmaal bij het kerkje bent boven op de berg dan valt het wel mee. Natuurlijk moest je er wel wat voor doen maar het ging.
Belangrijk is bij het klimmen dat je haalbare punten voor ogen hebt en niet in de verte iets hebt gezien en dat je dan denkt van hoe kom ik daar terecht.

De afdaling was natuurlijk weer prettig. In het plaatsje onder de afdaling hebben we even op een terrasje gezeten want volgens het boekje houdt de route hier officieel op. We hebben de route bekeken naar het hotel dat dicht bij het vliegveld ligt. Bij dit hotel moet je in ieder geval een nacht verblijven om daar je fiets te kunnen inleveren bij het expeditiebedrijf Soeters.

Het laatste stuk was prima te doen
Toen wij aan kwamen bij het hotel zagen wij toevallig de auto van Soeters staan. De chauffeur had net fietsen van anderen ingeladen. Hij heeft even met het kantoor gebeld en hij heeft onze fietsen met bagage ook in zijn auto gedaan. Wij hebben dus thuis ook weer sneller de beschikking over de fietsen.

Nu zijn we in een hotel. We slapen dus niet meer in een tent wat we overigens heerlijk vonden en we hebben geen fietsen meer! Die gaan we echt missen! Het andere leven gaat weer beginnen!

We hebben besloten om morgen een bezoek te brengen aan Girona en niet aan Barcelona. Hier gaan we wel een keer heen in een ander jaargetijde.

In het hotel is er een zwembad, spa e.d. om ons te vermaken. We hebben trouwens ook nog een boek dat gelezen moet worden en waar we eigenlijk bijna niet aan toe kwamen tijdens de fietstocht.

---------------------

Vrijdag 17 augusts 2018

Met de bus naar Girona en de meeste bezienswaardigheden bekeken. We hebben heel wat afgelopen. Naar de kathedraal, over de lange vestingsmuur en ga maar door.
Wij hebben het als een mooie stad ervaren. We eindigden in een heel leuk fietsrestaurantje en gingen voor het eerst in deze vakantie een keer echt lunchen. Het was een met veel zorg bereide lunch. In dit restaurantje hingen allemaal mooie foto's die te maken hadden met fietsers. Ook kon je bidons, t-shirts en andere attributen kopen. Het was een sfeervol tentje. Een mooie afsluiting van onze fietsreis.

Anders was het altijd een broodje met kaas en jus orange of melk op een door ons zelf uitgekozen plekje onderweg. De ene keer was dat een idylisch plekje maar het kwam ook voor gewoon op een bankje onder een boom.

Helaas is het inmiddels heel hard gaan regenen en dat duurt nog wel een tijdje. Mijn regenjack is al met mijn bagage mee. Dat was echt een foutje van me!!!! Nu dus even mijn laatste verslag afmaken.

Mijn vriendin Monika schreef het volgende vanmorgen in een berichtje dat te maken had met de Spa:

Ja naar jullie ascese heb je dat toch nodig ! Spieren ontspannen !

We hebben even opgezocht wat het woord ascese nu echt betekent. Het komt uit het Boedhisme en het heeft met lichamelijke kastijding te maken. Ach ja, dat was het soms ook wel even als je een berg op moest dat even heel steil was of dat het soms heel heet was op de fiets.

Uiteindelijk hebben we een voldaan gevoel van deze fietstocht en hebben we genoten van het onderweg zijn.

Dank voor jullie reacties en tot de volgende keer.

Liefs,

Wim en Henny