Woensdag 15 augustus 2018
Door: Henny
Blijf op de hoogte en volg Henny
15 Augustus 2018 | Frankrijk, Latour-de-France
Woensdag 15 augustus 20Las Illas naar Figueres 55 km
I.v.m. Mariaa Hemelvaart was er al iemand buiten bezig enkele hammen aan het spit te draaien. Hij had daarvoor een motortje van de grasmachine en van een ruitewisser gebruikt met een accu onder zijn karretje. De geur kwam onze kamer al tegemoet.
Na een eenvoudig ontbijt in het hostel in de Pyreneeën op 2/3 deel van de col hebben we afscheid genomen van Jo en Marly. Het waren gezellige momenten als we bij elkaar waren.
We moesten meteen vanuit het gehuchtje via steile passages naar boven zien te komen. Het ging hier om 15%. Als je nog niet helemaal wakker was dan was je het nu wel.
In het begin was het wegdek nog prima te doen maar later werd het een pad met stenen en gravel. Gelukkig hebben we goede banden. Het was echt zweten hoor! Je moet echt doirzetten want anders is het lopen en om dan weer op je fiets te komen dat levert dan wel even problemen op.
De eenvoudige weg die wij volgden werd tussen 1936 en 1939 gebruikt door vluchtelingen vanuit Spanje naar Frankrijk i.v.m. de burgeroorlog. Totaal zijn er 470.000 toen gevlucht. Uiteraard niet alleen door deze grensovergang. Bij het hostel stond hierover nog een gedenkteken.
Deze weg die wij hadden gekozen was naar een overgang van 720 meter. Er is ook een overgang dicht bij zee maar daar hey enorm druk door koopjesjagers en prostituees en je wilt daar niet tussen zitten.
Naar Santiago hadden we een prachtige col door de Pyreneeën dit was niet geweldig maar goed het was niet anders. We konden trouwens wel nog een andere route die veel meer vergezichten had maar dan moest je nog veel meer klimwerk verrichten en met bagage vonden wij het wel mooi zo.
De grensovergang was alleen maar een bord met de col erop. We deden onze jas aan voor de afdaling, want er was veel wind. Afdalen is op zich altijd prettig maar door de wind en de vele bochten deden we toch maar rustig aan.
Helaas had ik voor deze route geen GPX file op mijn gps staan en wij moesten vanaf het boekje de route vervolgen. Ik heb nog eens gekeken op de website van de samensteller maar het was inderdaad niet te vinden.
We fietsten na de afdaling even rustig verder. We hadden samen besloten om niet via de hoofdweg naar Viguras te gaan maar via een landelijke weg. We moesten hiervoor wel weer naar 300 meter klimmen. Nou, dat hebben we geweten. Het was voor deze ochtend - na de inspanning vanvanochtend - een langdurige klim waar maar geen eind aan kwam. Je ziet die weg dan lopen naar boven en dan denk je hoe kom ik weer naar boven? Daarnaast was het wennen aan de omgeving. Je kwam niet een keer door een gezellig plaatsje. Het zit dan ook al niet goed tussen je oren. Gisteren had ik nog het gevoel, dat ik op deze manier nog wel weken door wilde fietsen!
Bij de afdaling kwamen we wel in een dorpje terecht en hebben daar koffie gedronken en aangezien dat hier helaas op de route geen campings zijn hebben we besloten een kamer te huren in het centrum van de stad. Een hotel was zo enorm duur en we hebben nu een luxe kamer met badkamer en airco dit bij het museum van Salvador Dali. Het is op de begane grond en is pas nieuw. De fietsen konden we mee naar binnen nemen en staan nu in het halltje voor onze deur.
Net even de stad verkend en tapas gegeten. Voor 1 nachtje is het prima in de stad maar het is wel wennen als je grotendeels in de stilte hebt gefietst
Morgen nog 85 km. Ik heb er weer zin in. Het maakt niet uit hoe zwaar het is, want het is toch de laatste dag! Nog even genieten van de vrijheid!
I.v.m. Mariaa Hemelvaart was er al iemand buiten bezig enkele hammen aan het spit te draaien. Hij had daarvoor een motortje van de grasmachine en van een ruitewisser gebruikt met een accu onder zijn karretje. De geur kwam onze kamer al tegemoet.
Na een eenvoudig ontbijt in het hostel in de Pyreneeën op 2/3 deel van de col hebben we afscheid genomen van Jo en Marly. Het waren gezellige momenten als we bij elkaar waren.
We moesten meteen vanuit het gehuchtje via steile passages naar boven zien te komen. Het ging hier om 15%. Als je nog niet helemaal wakker was dan was je het nu wel.
In het begin was het wegdek nog prima te doen maar later werd het een pad met stenen en gravel. Gelukkig hebben we goede banden. Het was echt zweten hoor! Je moet echt doirzetten want anders is het lopen en om dan weer op je fiets te komen dat levert dan wel even problemen op.
De eenvoudige weg die wij volgden werd tussen 1936 en 1939 gebruikt door vluchtelingen vanuit Spanje naar Frankrijk i.v.m. de burgeroorlog. Totaal zijn er 470.000 toen gevlucht. Uiteraard niet alleen door deze grensovergang. Bij het hostel stond hierover nog een gedenkteken.
Deze weg die wij hadden gekozen was naar een overgang van 720 meter. Er is ook een overgang dicht bij zee maar daar hey enorm druk door koopjesjagers en prostituees en je wilt daar niet tussen zitten.
Naar Santiago hadden we een prachtige col door de Pyreneeën dit was niet geweldig maar goed het was niet anders. We konden trouwens wel nog een andere route die veel meer vergezichten had maar dan moest je nog veel meer klimwerk verrichten en met bagage vonden wij het wel mooi zo.
De grensovergang was alleen maar een bord met de col erop. We deden onze jas aan voor de afdaling, want er was veel wind. Afdalen is op zich altijd prettig maar door de wind en de vele bochten deden we toch maar rustig aan.
Helaas had ik voor deze route geen GPX file op mijn gps staan en wij moesten vanaf het boekje de route vervolgen. Ik heb nog eens gekeken op de website van de samensteller maar het was inderdaad niet te vinden.
We fietsten na de afdaling even rustig verder. We hadden samen besloten om niet via de hoofdweg naar Viguras te gaan maar via een landelijke weg. We moesten hiervoor wel weer naar 300 meter klimmen. Nou, dat hebben we geweten. Het was voor deze ochtend - na de inspanning vanvanochtend - een langdurige klim waar maar geen eind aan kwam. Je ziet die weg dan lopen naar boven en dan denk je hoe kom ik weer naar boven? Daarnaast was het wennen aan de omgeving. Je kwam niet een keer door een gezellig plaatsje. Het zit dan ook al niet goed tussen je oren. Gisteren had ik nog het gevoel, dat ik op deze manier nog wel weken door wilde fietsen!
Bij de afdaling kwamen we wel in een dorpje terecht en hebben daar koffie gedronken en aangezien dat hier helaas op de route geen campings zijn hebben we besloten een kamer te huren in het centrum van de stad. Een hotel was zo enorm duur en we hebben nu een luxe kamer met badkamer en airco dit bij het museum van Salvador Dali. Het is op de begane grond en is pas nieuw. De fietsen konden we mee naar binnen nemen en staan nu in het halltje voor onze deur.
Net even de stad verkend en tapas gegeten. Voor 1 nachtje is het prima in de stad maar het is wel wennen als je grotendeels in de stilte hebt gefietst
Morgen nog 85 km. Ik heb er weer zin in. Het maakt niet uit hoe zwaar het is, want het is toch de laatste dag! Nog even genieten van de vrijheid!
-
15 Augustus 2018 - 20:49
To:
Hennie en Wim bedankt weer voor de mooie verhalen,jullie zijn er bijna kanjers zijn jullie .Goede fiets tocht morgen slaap lekker gr uit Baarn -
16 Augustus 2018 - 00:06
John:
Wim en Hennie,
Morgen alweer de laatste dag dank dat jullie ons mee genomen hebben op deze reis en alle ervaringen hebben gedeeld. Jullie hebben het weer geflikt geniet van de laatste dag in vrijheid. Groet John en Aukje -
16 Augustus 2018 - 07:15
Corrie:
Ik heb weer genoten van je reisverslag. Nog een klein stukje jammer dan zit jullie reis erop. Geniet dus nog even van de vrijheid. Een goede reis terug. gr. Corrie -
16 Augustus 2018 - 10:40
Leen En Do:
Wij hebben ook enorm genoten van je fantastische reisverslag.
Succes met de laatste dag. En een heerlijke vliegreis terug.
Liefs van Leen en Do
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
