Reisverslag Wim en Henny - woensdag 16-8-2017

Woensdag 16 augustus 2017
Etappe Riviera Adriatico
Anita - Cesenatico - 55 km

Gisteren voor het eten nog een stukje gefietst naar het grote meer achter de Adriatische zee. Onze verblijfplaats ligt pal achter dit meer. Inderdaad hebben wij flamingo's gezien. Tja, we hadden geen verrekijker bij ons maar we zagen vele roze vogels in het water staan en dat duidt dan toch wel op flamingo's. We vonden het een prachtig natuurgebied waar we ook erg veel wiite reigers zagen. Het leek net Terschelling maar dan groter en natuurlijk veel warmer.

Gisteravond hebben we ons aangemeld voor het menu dat werd verzorgd door de campingeigenaar. Het was een 4-gangen menu met als voorgerecht kleine gefrituurde visjes en heerlijke gefrituurde garnaaltjes of iets wat er op leek. Kortom het was allemaal prima.

Vannacht waren de cicaden de hele nacht te horen. Dit zal ook wel met de warmte te maken hebben. We werden gewekt door de vogelgeluiden.

Deze camping voelde prima ondanks het sanitair te wensen overliet maar dat is totaal geen probleem.

We verlieten onze prettige plek - na de gastheer betaald te hebben - al om 7.45 uur. Lekker vroeg met dit weer is gewoon een heerlijkheid.
We hebben vandaag een korte rit te gaan. We fietsen eerst weer even door het natuurgebied waar we de flaminco's nog even zien. Al heel snel moeten we een oversteek maken met een pontje. De route gaat vandaag naar de Adriatische zee. Niet omdat wij zo gek zijn op die kermis maar de routemaker de heer Reitsma heeft het zo bedacht.

We rijden eerst via een saaie weg naar Ravenna. De stad viel ons tegen. We waren erg verwend met Ferrara. Er is wel een basiliek te bekijken met mozaiek uit de jaren 450. Op zich ben ik daar best wel in geintersseerd maar musea bekijken op een fietsdag is niet het meest geschikt. Dan alleen maar een foto van de kerk.
We fietsen nog even door de stad om nog enkele bezienswaardigheden te zien en wij vinden het wel qmooi geweest. Hup verder met de route!

Het fietspad gaat door een groot bos met parasoldennen. Helaas heb je geen uitzicht in zo"n bos. Na een tijdje komen we in het Deltagebied waar we vissershuisjes zien met van die grote vierkante netten. Het doet een beetje Aziatisch aan l. Ik moet nog even goed lezen op welke manier zij vissen en op wat.

Daarna komt de route uit bij de Adriatsche zee. Wat een omschakeling! Hier word je totaal niet vrolijk van! Wat een kermis! Moeten we hier nu op een camping staan? Het is nog vroeg en we gaan wat pauzeren in een parkje. Wim belt enkele campings en er is nog wel plaats. Aangezien de recepties pas om 15.00 uur weer open gaan blijven we nog een tijdje in het park. Ik heb dan in ieder geval tijd om even te schrijven.

De laatste week van het fietsen is begonnen . Het restant is goed te doen om op woensdag
23 augustus op de camping in Rome aan te komen.
Wim had gelezen dat er rondleidingen op de fiets door Rome zijn verzorgd door een Nederlandse gids. Daar zal Wim nog achteraan gaan.

Even wat typische dingetjes:
Tijdens het koken gebruikten wij de theedoek om even de pan vast te houden, omdat het voorwerp dat daarvoor is bedoeld kokend heet wordt, en de doek vatte een beetje vlam. Wij gebruiken nu al een tijdje een theedoek met een verbrand stuk plus hij was van tevoren ook al wat kleiner gemaakt, omdat hij anders te groot was om in het hoesje te doen van de pannetjes.

De opvouwbare Alite-stoeltjes
Het gewicht van een stoeltje is altijd weet een punt van discussie voordat je op reis gaat. Wij vinden het pure luxe om de beschikking hebben over een eigen stoeltje maar in je tas neemt hij toch wel wat ruimte in. Het inpakken van zo'n stoeltje elke dag is een prestatie op zich. Het zijn van die buisjes met elastiekjes erin. Een van de buisjes is een vast buisje en nu is het de kunst om alles bij elkaar te voegen en te zorgen dat je dan alles in een keer in het zakje kan doen. Ik vind het elke keer weer een mister Bean-operatie.

Inmiddels is het 21.00 uur en staan we op een camping aan de Adriatische zee. Wij zijn hier de enige niet-Italianen en wij aanschouwen het Italiaanse leven op de camping.

Het is totaal niets voor ons en we houden het net een dag vol. Het is echt zo'n Jhonny en Anita-camping. Morgen lekker weer inpakken en weg naar een nieuwe ongeving.

We zijn eind van de middag even naar het strand geweest en dan zie je dat elke strandtent zijn strand heeft afgebakend en daar zijn ligbedden heeft staan. Je kunt dan niet gewoon je handdoekje neerleggen zoals bij ons.

Zo dat was weer eens een verslag dat dezelfde dag is gemaakt.

Groetjes van ons beiden.