Over de col nu in Spanje
Blijf op de hoogte en volg Henny
31 Juli 2014 | Spanje, Cañete la Real
Woensdagavond heel gezellig gegeten met broer Bertus en schoonzus Monique in een restaurantje in de buurt van ons hotelletje. We waren bijna de enige gasten. Je begrijpt niet van welke omzet zij moeten leven. Zowel in ons hotelletje stikt het van de vliegen als in het restaurantje. Een tijdje geleden ging ik ook met Wim ergens eten en ook daar stikte het van de vliegen.
Het hotelletje was net een hotelletje uit Fawltytowers televieserie uit vroegere tijden. Bij ons stroomden de douchebak bijna over, licht was kapot, stpcontact deed het niet,bij Bertus kwam het gordijn naar beneden. Ach ja wij zagen de humor er van in.
Vanmorgen nog even met elkaar ontbeten en daarna ging ieder weer zijn eigen weg. Zij gingen naar Valencia waar Coralieke (hun dochter) stage loopt en wij moeten vandaag de pas over om de route deel 3 van Santiago te volgen.
Het leek ons verstandig om enkele spullen bij Bertus in de auto achter te laten. Alles wat in de fietstassen zit moet je mee zeulen de bergen over. Hoe triest het ook is wij hebben ons lichtgewicht stoeltjes aan Bertus meegegeven.We weten niet hoeveel campings we nog aan zouden doen n Spanje, want misschien overnachten we in bed & breakfast of in een refuge. Verder heb ik mijn Teva sandalen achter gelaten die dingen heb ik 1 keer aan gehad tijdens het fietsen maar bijhet klimmen werkt dit voor geen meter. Die sandalen beginnen ook te stinken als ze nat in de tas worden gedaan. Mijn fietsschoenen bevallen mij nu zo goed dat ik de Teva's niet zal missen. Ik heb voor de avond mijn gewone teenslippertjes
Wim is altijd verslaafd aan kaarten. Hij had 3 detailkaarten bij zich en doordat het routeboekje zo goed is heeft hij deze ook bij Bertus achter gelaten. Verder nog mijn badpak. Meestal is er geen zwembad of je komt te laat aan.
Ik had ook nog een nieuwe afritsbare broek gekocht maar ook deze maar achtergelaten. Op advies van Bertus heb ik mijn regenbroek maar bij mij gehouden, want in Noord Spanje kan het nog wel eens koud zijn en spoken en niets is vervelender dan dat je het koud hebt.
Vandaag eerst naar St. Jean pied de port. Dit is de verzamelplaats voor pelgrimgangers om de pas over te gaan. Daar natuurlijk eerst koffie drinken en even naar het kerkje. Vervolgens naar het ibformatiecentrum van Santiago om wat informatie in te winnen over de route, slaapmogelijkheden en Wim heeft toch voor de zekerheid een credential gehaald, want deze heb je nodig op sommige overnachtingsplaatsen. Ik had dit al geregeld via het Genootschap te Utrecht voor Comostellagangers. Vandaar dat er al zoveel stempels bij mij er op staan. Nu heeft Win ook een stempel!
Op naar de Roelandspas 1057 meter hoogte. Wij hebben voor deze pas gekozen, want anders moet je over de Somportpas en dan moet je dat in 2 dagen doen en de aanlooproute is langer. Aangezien wij op vrijdag over 2 weken terugvliegen hebben wij hiervoor gekozen.
Het is een route van 25 kilometr omhoog met grote delen met een stijgingspercentage van 7 tot 9%. Jammer dat je soms ook weer even daalt, want dan heb je het werk weer voor niets gedaan. Het was te doen maar toch ook pittig vooral als je al 2000 kilometer gefietst hebt.
Gehaald! Uiteraard je gaat natuurlijk niet opgeven!
Wij zijn niet ver afgedaald. We hebben nu een camping op een hoogte van 850 meter Het is nu een heerlijke temperatuur. Het zal vanavond wel koud zijn. We slapen liever op ons eigen matje en in onze eigen slaapzak dan in een hotelletje. Vandaag voor het eerst al om16.00 uur op de camping.
We zagen onderweg, dat we nog 800 kilometer te gaan hebben. Jeetje dan zijn wij er al bijna, dat wil ik nog helemaal niet. Het leven als een Nomaden bevalt mij zo wel. Elke dag je tentje inpakken en kijken waar je in de avond weer uitkomt.
Ik had gedacht dat wij veel meer fietsers tegen zouden komen maar wij hebben er vandaag alleen bij de koffie 4 gezien en bij de beklimming 1. Echte wandelaars zie je ook nog niet veel, dat zal bnnenkort wel anders zijn.
Gisteren toen ik ma belde zei zij, dat ze elke dag in gedachten meefietste, dat vond ik een ontroerende opmerking. Ik heb hier regelmatig aan gedacht toen ik weer zo'n bocht van 9% moest nemen. Het gaf mij kracht!. Het steentje van ma heb ik nog steeds bij mij.
Zo dat was het weer. Ik had nu even tijd om te schrijven met zo"n klein pennetje op zo"n kleine telefoon. Bedankt voor jullie reacties. Wij dus nu in Spanje. Het is wel even omschakelen met de taal. Prima camping overigens.
Veel liefs Henny en uiteraard ook van Wim
Het hotelletje was net een hotelletje uit Fawltytowers televieserie uit vroegere tijden. Bij ons stroomden de douchebak bijna over, licht was kapot, stpcontact deed het niet,bij Bertus kwam het gordijn naar beneden. Ach ja wij zagen de humor er van in.
Vanmorgen nog even met elkaar ontbeten en daarna ging ieder weer zijn eigen weg. Zij gingen naar Valencia waar Coralieke (hun dochter) stage loopt en wij moeten vandaag de pas over om de route deel 3 van Santiago te volgen.
Het leek ons verstandig om enkele spullen bij Bertus in de auto achter te laten. Alles wat in de fietstassen zit moet je mee zeulen de bergen over. Hoe triest het ook is wij hebben ons lichtgewicht stoeltjes aan Bertus meegegeven.We weten niet hoeveel campings we nog aan zouden doen n Spanje, want misschien overnachten we in bed & breakfast of in een refuge. Verder heb ik mijn Teva sandalen achter gelaten die dingen heb ik 1 keer aan gehad tijdens het fietsen maar bijhet klimmen werkt dit voor geen meter. Die sandalen beginnen ook te stinken als ze nat in de tas worden gedaan. Mijn fietsschoenen bevallen mij nu zo goed dat ik de Teva's niet zal missen. Ik heb voor de avond mijn gewone teenslippertjes
Wim is altijd verslaafd aan kaarten. Hij had 3 detailkaarten bij zich en doordat het routeboekje zo goed is heeft hij deze ook bij Bertus achter gelaten. Verder nog mijn badpak. Meestal is er geen zwembad of je komt te laat aan.
Ik had ook nog een nieuwe afritsbare broek gekocht maar ook deze maar achtergelaten. Op advies van Bertus heb ik mijn regenbroek maar bij mij gehouden, want in Noord Spanje kan het nog wel eens koud zijn en spoken en niets is vervelender dan dat je het koud hebt.
Vandaag eerst naar St. Jean pied de port. Dit is de verzamelplaats voor pelgrimgangers om de pas over te gaan. Daar natuurlijk eerst koffie drinken en even naar het kerkje. Vervolgens naar het ibformatiecentrum van Santiago om wat informatie in te winnen over de route, slaapmogelijkheden en Wim heeft toch voor de zekerheid een credential gehaald, want deze heb je nodig op sommige overnachtingsplaatsen. Ik had dit al geregeld via het Genootschap te Utrecht voor Comostellagangers. Vandaar dat er al zoveel stempels bij mij er op staan. Nu heeft Win ook een stempel!
Op naar de Roelandspas 1057 meter hoogte. Wij hebben voor deze pas gekozen, want anders moet je over de Somportpas en dan moet je dat in 2 dagen doen en de aanlooproute is langer. Aangezien wij op vrijdag over 2 weken terugvliegen hebben wij hiervoor gekozen.
Het is een route van 25 kilometr omhoog met grote delen met een stijgingspercentage van 7 tot 9%. Jammer dat je soms ook weer even daalt, want dan heb je het werk weer voor niets gedaan. Het was te doen maar toch ook pittig vooral als je al 2000 kilometer gefietst hebt.
Gehaald! Uiteraard je gaat natuurlijk niet opgeven!
Wij zijn niet ver afgedaald. We hebben nu een camping op een hoogte van 850 meter Het is nu een heerlijke temperatuur. Het zal vanavond wel koud zijn. We slapen liever op ons eigen matje en in onze eigen slaapzak dan in een hotelletje. Vandaag voor het eerst al om16.00 uur op de camping.
We zagen onderweg, dat we nog 800 kilometer te gaan hebben. Jeetje dan zijn wij er al bijna, dat wil ik nog helemaal niet. Het leven als een Nomaden bevalt mij zo wel. Elke dag je tentje inpakken en kijken waar je in de avond weer uitkomt.
Ik had gedacht dat wij veel meer fietsers tegen zouden komen maar wij hebben er vandaag alleen bij de koffie 4 gezien en bij de beklimming 1. Echte wandelaars zie je ook nog niet veel, dat zal bnnenkort wel anders zijn.
Gisteren toen ik ma belde zei zij, dat ze elke dag in gedachten meefietste, dat vond ik een ontroerende opmerking. Ik heb hier regelmatig aan gedacht toen ik weer zo'n bocht van 9% moest nemen. Het gaf mij kracht!. Het steentje van ma heb ik nog steeds bij mij.
Zo dat was het weer. Ik had nu even tijd om te schrijven met zo"n klein pennetje op zo"n kleine telefoon. Bedankt voor jullie reacties. Wij dus nu in Spanje. Het is wel even omschakelen met de taal. Prima camping overigens.
Veel liefs Henny en uiteraard ook van Wim
-
31 Juli 2014 - 20:47
Fenny:
Hoi Henny,
Dat schrijven met je kleine pennetje gaat prima hoor! Ik vind het erg leuk om jouw (jullie) verhaal te lezen. Wat ben je al ver gekomen! Super. En dan die beklimmingen op de fiets, knap! De Kilimanjaro is voor jou een makkie geworden ;-)
Liefs,
Fenny -
01 Augustus 2014 - 07:15
Els Loman:
Hallo alletwee, na lange tijd weer eens achter de computer ivm crashen van de oude! ik zit met tranen in de ogen je reisverslagen te lezen! Wat een avontuur en dan heb ik nog niet alles gelezen.! Ik kan mij niet voorstellen,na alles wat je meegemaakt hebt, dat we over een paar weken weer gewoon op het terras van Isolar zullen zitten !
Ad en ik genieten, zien af ,en klimmen met jullie mee de laatste 800 km!!!Succes XX Ad en Els -
01 Augustus 2014 - 08:58
Annemarie Verhofstad:
Ha Henny, jaloers volg ik al je vorderingen op deze tocht. Wat een geweldig avontuur! Ik kan me zo voorstellen dat er voor jou nog lang geen einde aan hoeft te komen. Straks weer thuis in het gareel, je moet er niet aan denken! Nog 800 km. te gaan, doe er maar lekker lang over en geniet van al die kilometers. Heel veel plezier en succes voor jullie allebei! Annemarie -
01 Augustus 2014 - 08:59
Anke:
Hoi allebei!
Wat spannend, in Spanje aangekomen! Nog 800 km schrijf je en eigenlijk wil je dat nog helemaal niet, zo begrijpelijk.
Maar jullie genieten volop van al het moois onderweg en dat is heel veel.
Leuk dat Wim nu ook een credential heeft, allebei stempelen.
Vandaag loop ik een rondje Naardermeer, stelt niks voor maar onderweg kan ik lekker aan jullie denken en ook genieten van de omgeving.
Veel plezier!
Anke & Leo -
01 Augustus 2014 - 10:03
Gertjan:
Hallo Henny en Wim,
Ik vind het erg leuk om iedere keer jullie reisverslagen te lezen; ik kijk er echt naar uit. Wat een fantastische tocht en met name voor jou Henny neem ik 'mijn petje' af, wat een ausdauer heb je. Je lijkt wel onvermoeibaar. Na tegenslagen met slecht weer blijf je optimist die doorgaat. Geweldig.
Ik kan mij ook voorstellen dat je het jammer vindt dat de tocht bijna ten einde is en je reguliere werkleventje weer op de loer ligt. Alle zeurpieten die niet door een regenbuitje willen fietsen kun je nu pareren en er van langs geven.
Wim, ook voor jou geldt natuurlijk dat het een enorme prestatie is, zeker al die beklimmingen.
Ik hoop, dat jullie heel erg gaan genieten van Spanje (ik vind het een prima land met onder ander lekkere tapas en aardige mensen). Doe de laatste 800 kilometers rustig aan (ha, ha, ha). Geniet.
Ik kijk uit naar jullie volgende reisverslag. En nogmaals, ik vind Henny dat je veel wegtikt op zo een klein mobieltje of ga je af en toe een internetcafé binnen?
Heel veel fietsplezier op weg naar jullie eindpunt.
Gertjan -
01 Augustus 2014 - 10:10
Marijke:
Lieve Henny en Wim,
Henny, je typt als een Maleier op je telefoontje...ja zag dat nog heel niet zitten toen je bij ons was en pakte snel een tablet om je verhaal te doen, onder het mom van: "nu kan het nog"! :)
Nog maar 800 km te gaan, wat gaat het snel!
Zet 'm op daar in het Spaanse!!
veel groetjes roel en marijke -
02 Augustus 2014 - 13:57
Corrie Hoofd:
Stoere fietser.
Fijn dat jullie nu in spanje zijn en de grote klim gemaakt hebben. Vrijdag heb ik het vorige verslag aan je moeder gegeven, de kaarsjes had ze al branden, steeds weer als ik kom. Ze is langer onder de droogkap blijven zitten want ze heeft het verslag wel verschillende malen zitten lezen om het goed tot haar door te laten dringen. Gezellig met je broer en schoonzus aan de tafel en een hapje eten. Bertus en Moniqeu belde vrijdag nog speciaal op om dat door te geven en dat het zo vreselijk gezellig was. Een hele goede rit verder en we zien uit naar het volgende verslag.
lief corrie en linze en een knuffel van je ma. -
02 Augustus 2014 - 16:44
John En Aukje:
Hallo Henny en Wim,
Hier even een reactie van ons via Annemarie heb ik jou berichtje gekregen
Nou nou petje af hoor wij hebben in Griekenland 600 km met de scooter gereden dat vond ik al heel wat ( lui he). Nog maar 800 km ja geniet er maar extra van want straks wachten de kindjes, bloedjes op,school weer en wij op dinsdagmorgen woensdagavond en zaterdagmorgennatuurlijk ook.
Nog heel veel,plezier daar met zijn tweetjes
John en Aukje -
02 Augustus 2014 - 17:27
Ruth:
Hoi Henny,
Wat zijn jullie al ver gekomen!En nu jullie de pas hebben genomen zal de rest van de tocht wel makkelijker zijn. Goed weer onderweg?Zag gister op het NOS journaal regen boven Noord-Spanje maar hopelijk niet waar jullie reden.Succes met de laatste etappe!
Ruth -
03 Augustus 2014 - 08:29
Marlies En Jan :
Beste Henny en Wim,
Leuk om jullie verslagen te lezen. Wij zijn vrienden van Jacqueline en Alfred en levin en Anita bij jou in de straat en hoorde zo via hun dat jullie aan het fietsen zijn.
In april heb ik en stuk van de Camino gelopen in Spanje.
En zo genoten dat ik nu vanaf huis hem ook aan het fietsen ben samen met jan.
We zitten nu in Parijs en gaan niet het hele
Traject halen maar kijken hoever we komen gezien de tijd.
buen Camino
Groetjes Jan en Marlies
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
